معنی بیشک و تردید
حل جدول
لغت نامه دهخدا
بیشک. [ش َ] (اِخ) قصبه ای از کوره ٔ رخ از نواحی نیسابور. (از معجم البلدان). و رجوع به مرآت البلدان ج 1 ص 326 و تاریخ بیهق ص 126 شود. در خاور ولایت ترشیز ولایت زواره واقع است و این ولایت و یا قسمتی از آن معروف به «رخ » و کرسی آن موسوم به «بیشک » یا شهرزاده بوده است. (از ترجمه ٔ سرزمینهای خلافت شرقی ص 381).
تردید
تردید. [ت َ] (ع مص) بسی واگردانیدن. (تاج المصادربیهقی) (زوزنی). بسیار گردانیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) بازگردانیدن و بازآوردن. (غیاث اللغات) (آنندراج). و رجوع به ردّ و مردّ و مردود و ردیدی شود. || تردید قول، تکرار آن. (از اقرب الموارد) (از المنجد). || نزد اصولیان و منطقیان، همان سبر و تقسیم است یعنی ایراد اوصاف مقیس علیه وابطال بعض آن اوصاف تا باقی اوصاف در علیت بودن متعین شود چنانکه گویند: علت حدوث خانه یا فراهم آمدن [اجزاء آنست با یکدیگر] و یا امکان، اما امکان نمیتواند علت حدوث باشد بدلیل خلف زیرا صفات واجب الوجود، بذاتها ممکن است و در واجب الوجود حادث نیست، پس چون امکان، علت حدوث نیست متعین است که فراهم آمدن [اجزاء] علت حدوث خانه است. و نیز گویند، علت حرمت خمریا صفت مست کنندگی آنست یا آب انگور بودن آن یا هر دو و چون عنوان غیرماء و غیرمسکر بودن چنان نیست که علیت اِسکار را باطل سازد، پس مسکر بودن در علیت متعین میشود. || (اصطلاح بدیع) عبارت است از این که لفظی را مکرر نمایند و معانی متعدده از آن قصد کنند چنانکه در این ابیات شیخ صفی الدین الحلی (ره):
له السلام من اﷲ السلام و فی
دارالسلام تراه شافع الامم.
جز غم بجهان هیچ نداریم ولیکن
گر هیچ نداریم غم هیچ نداریم.
زین دست که دیدار تو دل می برد از دست
ترسم نبرم عاقبت از دست تو جان را.
(از هنجار گفتار ص 257).
|| دودله نمودن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). || زبون و فاسد گردانیدن. (غیاث اللغات) (آنندراج). || عدم موافقت و تعرض و مخالفت. (ناظم الاطباء). || (اِمص) شک و دودلی: و بی تردید بباید دانست که اگر کسی امام اعظم را خلافی اندیشد، خلل آن به اطراف و نواحی مملکت او بازگردد. (کلیله و دمنه).
- امثال:
تردید بین نفی و اثبات شق ثالث ندارد، چون گویی یا این باشد یا غیر این، سیُمی در میان نتواند بود. (امثال و حکم دهخدا ج 1 ص 544).
قابل تردید
قابل تردید. [ب ِ ل ِ ت َ] (ص مرکب) مشتبه. تردید کردنی.
تردید کردن
تردید کردن. [ت َ ک َ دَ] (مص مرکب) موافقت نکردن و دودله شدن. (ناظم الاطباء).
گویش مازندرانی
نانی با آرد برنج که به صورت حلقوی است
فرهنگ عمید
مردد بودن، دودله بودن،
[قدیمی] رد کردن، بازگردانیدن،
فرهنگ واژه‌های فارسی سره
دودلی، گمان
فارسی به انگلیسی
Ambivalence, Compunction, Demur, Discredit, Doubt, Dubiety, Hesitancy, Hesitation, Incertitude, Irresolution, Oscillation, Question, Scruple, Scrupulosity, Second Thought, Uncertainty, Vacillation, Vibration
فرهنگ فارسی هوشیار
مردد بودن
فرهنگ معین
(تَ) [ع.] (مص م.) دو دل کردن.
فارسی به عربی
تردد، شک، علق
معادل ابجد
956